Po raz pierwszy miałam przyjemność być na Fashion Week Poland. W tamtym roku byłam na Fashion Week w Paryżu, więc musiałam być wreszcie na polskiej edycji Fashion Week.
Zawsze jakoś mi się nie składało, termin pokazów mi nie odpowiadał. W tym roku postanowiłam skorzystać z akredytacji i pojechałam do Łodzi na Fashion Week, 14 już edycję. Przy tej okazji spotkałam kilka znanych mi blogerek i blogerów z ekranu monitora. Jeśli zach chodzi o organizację, to mnie osobiście brakowało szatni, wszędzie musiałam chodzić z kurtką, showroom z kolei był pod namiotem, gdzie było dość zimno i właściwie to tył showroomeczek, bo zaledwie kilka stoisk.
W press roomie, można było dostać kawę, wodę lub bardzo dobre wino Carlo Rossi.
Pokazy miały duże opóźnienie, ale w Paryżu też o ile dobrze pamiętam, pokaz Armaniego miał zacząć się o 18-tej, a o 19 jeszcze podjeżdżali celebryci i goście. Zaczął się o 20-tej.

Moja relacja będzie podzielona na dwie części, mam bardzo dużo zdjęć i chcę się z Wami nimi podzielić.

W piątek i sobotę byłam na Fashion Week w Łodzi na 14 edycji. Dostałam akredytację, więc, musiałam tam być. Będzie o tym osobny post, muszę ochłonąć, uporządkować pokazy i fotografie. Pojechałam razem z bratanicą Klaudią, która również jest blogerką i prowadzi blog Majniaki, jest autorką zdjęć tej sesji.

Będąc w Łodzi, chciałam bardzo wykorzystać plener i zrobić sesje na tle ul. Piotrkowskiej.
Na pokaz założyłam kombinezon, a na drugi dzień czyli sobotę postawiłam na białą koszulę, która już tu była, porwane boyfriendy i kurteczkę - kobaltową ramoneskę.  Czekałam na nią do ostatnich godzin przed wyjazdem. W piątek rano przyniósł mi ją kurier, a w południe wyjeżdżałam. Zamówiłam ją tydzień temu,
ze sklepu Bonprix, w zakładce kurtki i płaszcze. Bardzo mi się spodobała. Uwielbiam ramoneski, ale w tym kolorze jeszcze nie miałam. Głęboki kobalt bardzo pasuje mi do szpilek, które już mam, oraz do wielu zestawów, zapewne nie raz się tu pojawi. I najważniejsze, jest bardzo w moim rockowym stylu.

..."Zielono mi, i spokojnie", jak kiedyś śpiewał Andrzej Dąbrowski do pięknego tekst Agnieszki Osieckiej.

Na taką niedzielę czekałam. Temperatura 27 stopni w cieniu, lekki wiaterek i słoneczko.
Po całym ciężkim tygodniu pracy, bo ostatnio mam sporo zleceń, z czego oczywiście bardzo się cieszę, ale nawet pracoholik jest zmęczony, bardzo chciałam odpoczynku. Tym bardziej, że w sobotę jeszcze miałam wyjazd do Warszawy i również spotkanie z klientką.
Potrzebowałam odpoczynku i relaksu, a że przyleciał starszy syn w odwiedziny, postanowiliśmy pojechać do Nałęczowa do Spa. Spędzić rodzinnie i relaksowo tą niedzielę. Patryk zabrał też dzieciaczki i pojechaliśmy. Umówiliśmy się też na miejscu, z moim bratem i jego wnuczką. Wesoły spacer z taką gromadką.
Nałęczów wielbię sentymentem, chodziłam tu do liceum plastycznego.

Park o tej porze roku jest taki śliczny, świeży, zielony, kwitnący. Mimo, że chodziłam tu do szkoły lata świetlne temu, park nie zmienił się wcale, jakby ktoś zaczarował czas.

Boskie ciało.

Pamiętacie zabawę z dzieciństwa w ciepło i zimno. Lubicie ciepłe, czy zimne kolory. A lubicie ciepłą szarlotkę z lodami? Ja bardzo, chociaż jadam sporadycznie, bo ogólnie nie jem słodkości. Nie dlatego, że liczę kalorię, tylko że słodkości są za słodkie :) ale raz w roku, się skuszę.
Dzisiaj chcę przedstawić zestaw łączący ciepłe i zimne kolory. Kiedyś takie zestawy były nie do pomyślenia. Nie łączyło się zimnych kolorów z ciepłymi, ani w modzie odzieżowej, ani w wystroju wnętrz. Dzisiaj projektanci coraz częściej sięgają po takie niekonwencjonalne zestawy. Przykładem tu jest moja dzisiejsza torebka, w kolorze błękitu ze złotymi, a nie srebrnymi okuciami.
Dlatego pomyślałam sobie, że fajnie ociepli ten zestaw, koralowa koszula i kobaltowe szpilki.
A Wam jak się taki zestaw podoba ? Mnie bardzo spodobała się ta koszula, z cieniutkiej bawełny, co prawda trochę się gniecie, ale naturalne tkaniny tak mają, poza tym kolor na żywo, jest dużo ładniejszy niż na fotkach.

Kiedyś płaszcze typu trencz, nosiło się wyłącznie do pantofli, czółenek, mokasynów. Dzisiaj nikogo to już nie dziwi, że do klasycznego płaszcza zakładamy sportowe obuwie. Czasy się zmieniają, co mnie bardzo cieszy. Lubię obuwie sportowe, do codziennego chodzenia, do pracy.

Dzisiejszy zestaw jest kolejnym przykładem, pokazania tych samych ubrań w innej odsłonie.
Tym samym pokazuję Wam, że z kilku sztuk garderoby, możemy stworzyć kilkanaście zestawów i za każdym razem wyglądać inaczej.
Płaszcz w drobną biało-czarną krateczkę gościł tu już kilka razy, po raz pierwszy przedstawiłam go w towarzystwie różu (tu), potem był w zestawie ze spódnicą i kolią w wersji eleganckiej (tu), oraz do zestawu back-to-black. Za każdym razem, stylizacja wyglądała inaczej.
Płaszcz ten jest w stylu vintage, a taki krój nie wychodzi z mody.


Drugim elementem, który już tu był jest sukienka w kolorze marsala, burgundu, jak zwał tak zwał, dla jednych to kolor buraczkowy, dla drugich wiśniowy. Sukienka była pokazana też zimą, ma sportowy krój,
i w zależności od dodatków też można ją różnie przedstawić, może być noszona zarówno do pracy jak i na spotkanie przy kawie.






 Zamek, klamerki i napy są w kolorze oksydowanego srebra, i dobrze współgrają z kolorem sukienki
jak również ze srebrnym naszyjnikiem i kolczykami.






 Wg mnie ta stylówka ma elementy klasyczne, ale absolutnie nie jest nudna, pokazuję więc, że można łamać stereotypy i łączyć ze sobą sport i klasykę.